yaraqlı-yasaqlı — sif. və zərf köhn. Yaxşıca silahlanmış, cürbəcür silahlarla silahlanmış. Bir də baxdı ki, budur, bir dəstə yaraqlı yasaqlı atlı gəlir. «Koroğlu». Dəmirçi Əhməd oğlunu yaraqlı yasaqlı görüb dedi. . (Nağıl). <Məclisi aparanın> üstü başı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarlı-yaraqlı — bax yar yaraqlı. Niftalı koxa . . həmişə biçinçilərə baş çəkməyə gələndə burada uzanıb dincələrdi. İndi də həmişəki kimi elə yarlı yaraqlı palazın üstünə keçib mütəkkəyə dirsəklənmək istədi. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yar-yaraqlı — sif. Yarağı, silahı olan; silahlı. Budur yar yaraqlı gəlir uzaqdan; Mənim igidlərim. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsbablı — sif. Silahlı, yaraqlı, silahlanmış. <Tarverdi:> Görəsən, sövdəgər tayfası yaraqlı, əsbablı yola çıxar, ya elə bomboş? M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silahdar — ə. və f. silahlı, yaraqlı; 2) keçmişdə: mənsəb sahiblərinin silahlarını daşıyan və saxlayan xidmətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bomboş — sif. və zərf Tamamilə boş, lap boş, içində heç bir şey olmayan. Bomboş otaq. – <Tarverdi:> Görəsən sövdəgər tayfası yaraqlı əsbablı yola çıxır, ya elə bomboş? M. F. A.. Şikayətçilər kabinetin bomboş olduğunu görərək, dönüb bir birinin üzünə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
erkək — sif. 1. Kişi cinsinə mənsub fərd. Erkək at. Erkək arı. – Aslanın erkəyi, dişisi olmaz. (Ata. sözü). Ağacların arasından qəfildən oldu əyan; Yaraqlı erkək at üstündə bir neçə oğlan. A. S.. Rəhmətlik atam Güloğlan anamı o qədər qısqanırdı ki, evdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvraq — sif. 1. Sağlam, möhkəm, gümrah, səhhətcə yaxşı. Qıvraq bədən. Xəstə bu gün bir az qıvraqdır. – Səksən yaşındadır, hamıdan qıvraq. Q. Z.. Həkim yaşlı, lakin qıvraq bir adamdı. Ə. Ə.. // Çevik, cəld, diribaş, zirək, yüngül. <Qəhrəman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurtaracaq — is. 1. Bir şeyin qurtaran yeri; son, nəhayət, axır. Küçənin qurtaracağı. – Meşənin qurtaracağına iki verst qalmış bir atlı, yaraqlı adam Cəfərin qabağını kəsdi. S. S. A.. Yuxarı bazarın qurtaracağında qarşı qarşıya tikilmiş iki karvansara vardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti